ŚWIADCZENIA OSOBISTE I RZECZOWE

Obywatele polscy w ramach powszechnego obowiązku obrony są obowiązani do wykonywania świadczeń na rzecz przygotowania obrony państwa na zasadach i w zakresie określonym w ustawie z dnia 21 XI 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej

K W A L I F I K A C J A W O J S K O W A

1. CO TO JEST KWALIFIKACJA WOJSKOWA?

Kwalifikacja wojskowa – obejmuje całokształt przedsięwzięć mających na celu ustalenie zdolności do czynnej służby wojskowej i wstępnym przeznaczeniu do poszczególnych form powszechnego obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, osób podlegających stawieniu się do kwalifikacji wojskowej.

Zasadnicza służba wojskowa w Polsce została zniesiona w 2010 roku, jednak część obywateli naszego kraju nadal podlega kwalifikacji wojskowej.

2. KTO PODLEGA KWALIFIKACJI WOJSKOWEJ?

Mężczyźni, którzy w danym roku kalendarzowym kończą 19 lat, są obowiązani stawić się w określonym terminie i miejscu do kwalifikacji wojskowej.

Także dziewiętnastoletnie kobiety podlegają obowiązkowi kwalifikacji wojskowej, o ile w danym roku szkolnym lub akademickim kończą naukę:

a) w publicznych i niepublicznych uczelniach na kierunkach analityka medyczna, farmacja, lekarski, lekarsko-dentystyczny, pielęgniarstwo, psychologia, ratownictwo medyczne i weterynaria;

b) w szkołach policelanych na kierunkach farmacja, ratownictwo medyczne i weterynaria.

Do kwalifikacji wojskowej mogą również stawić się ochotnicy (w tym kobiety), niezależnie od posiadanych kwalifikacji i wykształcenia, jeżeli ukończyli co najmniej osiemnasty rok życia, a nie przekroczyli jeszcze dwudziestu czterech lat (liczy się termin do końca danego roku kalendarzowego).

Obowiązek stawienia się do kwalifikacji wojskowej trwa do końca roku kalendarzowego, w którym osoby objęte tym obowiązkiem kończą 24 lata.

Osoby, które nie dopełniły tego obowiązku z różnych przyczyn, są obowiązane uczynić to niezwłocznie po ustaniu przeszkody, zgłaszając się do wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące, w celu uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony.

Obowiązek ten trwa do czasu ukończenia pięćdziesiątego roku życia, a w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny do ukończenia sześćdziesiątego roku życia.