Funkcjonariusze Straży Miejskiej tuż po zakończeniu służby o godz. 22.05, otrzymali informację dotyczącą porzuconego młodego psa, który został przywiązany do płotu na ul. Iglastej. Według uzyskanej informacji, kobieta prowadząca psa na smyczy, przywiązała go do płotu i natychmiast oddaliła się od przerażonego psiaka. Strażnicy podejmujący interwencję bez problemu ustalili miejsce przywiązania psa, z daleka słysząc jego rozpaczliwie skomlenie. Młoda suczka została natychmiast odwiązana od płotu i przywieziona do naszej Komendy. Początkowo bardzo nieufna i wystraszona, po uspokojeniu i nakarmieniu okazała się super psiakiem:) A co do jego niedawnej właścicielki, no cóż ..... szkoda słów.
O skali problemu dot. zwierząt na terenie naszego miasta najlepiej świadczy stale wzrastająca ilość zgłaszanych interwencji dotyczących zwierząt, co powoduję iż praktycznie nie ma ani jednego dnia by funkcjonariusze naszej jednostki nie podejmowali interwencji dotyczącej zwierząt. Dla przykładu w roku 2014 zrealizowaliśmy 281, w roku 2015 – 308, w roku 2016 – 389, w tym roku do chwili obecnej – 158. Niestety, jako funkcjonariusze podejmujący interwencję w stosunku do agresywnych zwierząt, wielokrotnie byliśmy m.in. narażeni na ataki ze strony przerażonych zwierząt. W chwili obecnej jeden ze strażników po ataku zwierzęcia w trakcie podejmowanej interwencji, poddawany jest szczepieniu przeciwko wściekliźnie, natomiast u kolejnego zdiagnozowano boreliozę.

To jest pytanie często zadawane przyrodnikom przez ludzi, którzy zobaczywszy samotnie siedzącego ptaszka zabierają go ze sobą, sądząc, że potrzebuje ludzkiej pomocy. W większości przypadków tak jednak nie jest. Najczęściej znajdywane są wiosną i latem ptaki młode, które dopiero co opuściły gniazdo i słabo, lub prawie wcale nie latają. Młodego ptaka, tzw. podlota, można poznać po krótkim ogonku, gdyż często ma niewyrośnięte jeszcze sterówki czyli pióra ogona i po zajadach – żółtawych zgrubieniach u nasady dzioba. Ptaki wielu gatunków, np. kosy, kwiczoły, kawki, sroki, wrony, pustułki, sowy, opuszczają gniazda zanim są zdolne do pełnosprawnego lotu. To jest naturalny cykl ich dojrzewania. Są to tak zwane podloty - ich lotki i sterówki nie są jeszcze dostatecznie wyrośnięte, ale ptaki są już zdolne do życia poza gniazdem. Nie zostają jednak pozostawione same sobie, ich rodzice nadal się nimi opiekują, przynoszą im pokarm. Podloty najczęściej chowają się w trawie, w zaroślach, czasem siedzą na gałęziach drzewa, ale nie grupką jak w gnieździe, lecz pojedynczo, w rozproszeniu, każdy z rodzeństwa w innym miejscu. Jest to korzystne dla ich przetrwania. Jeśli nawet dostrzegłby je jakiś drapieżnik, istnieje duże prawdopodobieństwo, że jego łupem nie padną wszystkie młode, jak mogłoby to mieć miejsce, gdyby były razem w gnieździe. Właśnie dlatego idąc przez park czy ogród możemy zobaczyć pojedynczego ptaszka sprawiającego wrażenie sieroty. Tymczasem czeka on na pojawienie się rodziców, by zacząć nawoływać i prosić o pokarm. Jeśli tylko starczy nam cierpliwości i poobserwujemy z daleka przez chwilę, zobaczymy, że ptasi rodzice nie zapominają o swoich dzieciach i przylatują do każdego z osobna z dziobami pełnymi pokarmu, karmią je, a jednocześnie pokazują, jak zdobywać pokarm, ostrzegają przed niebezpieczeństwem, wskazując zarazem, co jest groźne. Tego człowiek nie jest w stanie nauczyć ptaka zabranego z jego środowiska naturalnego. Toteż, jeśli spotkamy takiego podlota, zostawmy go w spokoju, nie zabierajmy ze sobą, on nie potrzebuje naszej pomocy. Jeśli jednak już zabraliśmy z niewiedzy i troski napotkanego podlota do domu - odnieśmy go jak najszybciej nie do Straży Miejskiej, lecz w to miejsce gdzie został znaleziony. Rodzice na pewno go zaakceptują - ptaki nie mają takiego węchu, który pozwalałby im wykryć zapach ludzkiej ręki. Podobnie, jeśli pies przyniesie nam złapanego ptaka, obejrzyjmy go dokładnie i jeśli tylko nie ma zranień skrzydeł i nóg zanieśmy ptaka jak najszybciej (do godziny) w miejsce gdzie przypuszczalnie został złapany i pozostawmy go na ziemi pod osłoną krzewu lub innych zarośli. Jeśli uznamy, że ptak znajduje się w miejscu niebezpiecznym, np. na ulicy, na chodniku, w miejscu gdzie biegają psy lub bawią się dzieci, możemy go bez lęku przenieść nieco dalej i umieścić w zaroślach, lub posadzić na gałęzi drzewa, krzewu, gdzieś wyżej. Rodzice na pewno go znajdą - być może będą obserwować całe zdarzenie z pewnej odległości i po pewnym czasie zaczną się nawoływać. Także podlot, jeśli będzie długo czekał na swoich rodziców zacznie wydawać dźwięki mające przywołać rodziców i wskazać im miejsce gdzie przebywa. Jeśli po rozważeniu wszystkich okoliczności uznajesz, że znaleziony ptak wymaga ludzkiej pomocy, to oddaj go jak najszybciej do specjalistycznego ośrodka, azylu dla ptaków, gdzie będzie miał fachową opiekę i zostanie odpowiednio przygotowany do powrotu na wolność. Choć, niestety, takie ośrodki są w Polsce nieliczne, należy dołożyć wszelkich starań, by potrzebujący ptak trafił do któregoś z nich. Uwaga: zabieranie ze środowiska naturalnego zdrowych, sprawnych dzikich ptaków jest prawnie zabronione!!!

Adresy placówek, które mogą służyć pomocą i radą na terenie woj. świętokrzyskiego;

Ośrodek Pomocy Dzikim Zwierzętom Ptasi Azyl-Chęciny (status ośrodka GDOŚ) – małe ssaki i ptaki
Ostrów 10; 26-060 Chęciny (10 km na płd-zach od Kielc)
tel.: 41/ 315 48 45, kom.: 692 495 942
e-mail: fundacja@ptasiazyl.pl
www.ptasiazyl.pl

Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych przy Zespole Szkół Leśnych w Zagnańsku (status ośrodka GDOŚ) – ptaki
ul. Spacerowa 4, 26-050 Zagnańsk (10 km na płn. od Kielc)
tel./fax 041/ 300 11 41, kom.: 506 782 723
e-mail: szkolazagn1@poczta.onet.pl

Klub Sokolników PIELESZ (status ośrodka GDOŚ) – ptaki drapieżne i sowy
Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych
ul. Szarych Szeregów 6, 26-130 Suchedniów
Adres ośrodka: ul. Berezów 131A, 26-130 Suchedniów
tel.: 691 117 051
e-mail: pielesz04@op.pl, jastrab85@tlen.pl

Radomsko-Kieleckie Towarzystwo Przyrodnicze – nietoperze
ul. Sienkiewicza 68, 25-501 Kielce,
tel./fax: 41/ 344 43 25, tel. kom.: 510 143 308,
e-mail: biuro@tbop.org.pl
Organizacja działająca na terenie Wzniesień Południowomazowieckich i Krainy Gór Świętokrzyskich

Źródło; //www.mto-kr.pl

Interwencja zgłoszona do dyżurnego Straży Miejskiej o godz.20.20, dotyczyła uwięzionego w metalowym ogrodzeniu ogródków działkowych dzikiego kota. Przerażone zwierzę przebywało tam prawdopodobnie od kilkunastu godzin, a jego liczne obrażenia wskazywały iż podjął wyczerpującą, lecz nieskuteczną walkę o swoje uwolnienie. By wyswobodzić zakleszczonego kota z trudno dostępnego miejsca, interweniujący strażnik musiał użyć nożyc do metalu, by przeciąć oplatającą go siatkę. Mimo zastosowanej rękawicy ochronnej, w trakcie uwalniania kota, strażnik został ugryziony w rękę. Ze względu na konieczność przeprowadzenia obserwacji zwierzęcia pod kątem wścieklizny, kot został przewieziony do lekarza weterynarii, natomiast pogryziony strażnik natychmiast rozpoczął przyjmowanie szczepionek przeciwko wściekliźnie. Ze względu na fakt iż przywieziony kot po kilku dniach zdechł, lekarz weterynarii obserwujący zwierzę pobrał próby do badań laboratoryjnych przesyłając je niezwłocznie do najbliższego Zakładu Higieny Weterynaryjnej celem potwierdzenia lub wykluczenia zakażenia wirusem wścieklizny. Z niepokojem czekamy na wyniki badań.

Zakażenie boreliozą najczęściej następuje na skutek ukąszenia kleszcza, który jest nosicielem boreliozy. Borelioza najczęściej objawia się w postaci rumienia na skórze. Ale choć nie wszyscy o tym wiedzą, bakteria z rodzaju Borreli może spowodować wystąpienie objawów boreliozy praktycznie z każdego narządu. Postaci narządowe boreliozy są dużo groźniejsze niż miejscowe zmiany skórne, mają również mało charakterystyczny przebieg, pojawiający się dużo później, niż bezpośrednio po ugryzieniu przez kleszcza. Czasem choroba rozwija się latami, gdyż trudno ją samemu zdiagnozować. Utrudnia to rozpoznanie i późniejsze leczenie boreliozy. Strażnicy pracując w terenie, mają codziennie kontakt z naturą, zwierzętami, przez to są znacznie narażeni na ryzyko związane z zarażeniem boreliozą przez kleszcze, które wbrew pozorom nie „czają się” wyłącznie na drzewach. Praktycznie nigdy nie bytują wyżej niż 1,5 metra nad ziemią, a najczęściej znajdziemy je po prostu na wysokich trawach lub w krzakach. W ostatnim tygodniu zdiagnozowano boreliozę u funkcjonariusza Straży Miejskiej. Dlatego też apelujemy - nie wolno lekceważyć kleszczy, a tym bardziej nie wolno lekceważyć niepokojących objawów po ugryzieniu! Najważniejsze jest bowiem to, by nie dopuścić do powikłań boreliozy. Mogą one bowiem być znacznie bardziej groźne, niż sama choroba. Często prowadzą do nieodwracalnych zmian w układzie krwionośnym, nerwowym, ruchowym, a także zmian skórnych. Borelioza może również przekształcić się w zapalenie opon mózgowych.

Głównym celem prowadzonych działań proekologicznych jest uzmysłowienie mieszkańcom, iż wygląd naszego najbliższego otoczenia zależy głównie od nas samych. Prowadzona w tym zakresie edukacja przyniosła częściowe rezultaty, jednak nadal wielu mieszkańców nie wrzuca śmieci do kontenerów, pozostawiając je obok altany śmietnikowej. Często znajdują się tam odpady wielkogabarytowe, wystawiane w innym terminie niż wynikający z ustalonego harmonogramu. Sporym problemem są odpady poremontowe, które zamiast trafiać do Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych są nieustannie składowane przy niektórych altanach. Wielu zarządców profesjonalnie podchodzi do problemu, czego najlepszym potwierdzeniem są efekty kolejnych kontroli. W wyniku działań podjętych przez funkcjonariuszy Straży Miejskiej przy udziale pracownika Referatu Gospodarki Komunalnej przeprowadzono 804 kontrole altan śmietnikowych na terenie miasta, stwierdzając 262 nieprawidłowości, które zostały przekazane do natychmiastowej realizacji. Jak wskazują liczby, każda kolejna kontrola to spadek liczby miejsc, gdzie odpady są gromadzone w sposób nieprawidłowy. Rewirowi kontynuują zadanie cyklicznego patrolowania otoczenia altan śmietnikowych gdzie notorycznie zalegają odpady, ustalając i dyscyplinując sprawców ich zanieczyszczania.

Zgłaszane interwencje dotyczące dzikich zwierząt na terenie miasta, w większości wymagają natychmiastowych działań funkcjonariuszy. Widząc leżącą sarnę, która nie podnosi się przez dłuższy czas lub wokół niej widać krew, należy pamiętać, iż nasze nieprzemyślane ruchy mogą jej bardzo zaszkodzić. Zwierzę będzie miało tylko wtedy szanse na przeżycie, jeżeli akcja zostanie przeprowadzona powoli i spokojnie. Nie ruszajmy zwierzęcia, nie zakładajmy smyczy, nie gońmy jej. Jeżeli trzeba szybko przenieść zwierze z drogi, użyjmy do tego koca lub kawałka folii, kładąc zwierze na niej i powoli przenosząc w stronę pobocza oraz natychmiast należy zadzwonić pod nr alarmowy 112. Ze względu na specyficzną fizjologię tego ssaka, długotrwały wysiłek fizyczny połączony z ogromnym stresem związanym z obecnością człowieka, kończy się zazwyczaj śmiercią zwierzęcia. O godzinie 09.15 do Dyżurnego Straży Miejskiej wpłynęła interwencja dotycząca malutkiej sarny leżącej w rejonie posesji na terenie osiedla Wierzbnik. Po dojeździe patrolu na ul. Ciasną, strażnicy po odłowieniu przerażonej sarenki, natychmiast skonsultowali się z lekarzem weterynarii, gdyż pozostawienie zwierzęcia jeszcze nieprzystosowanego do samodzielnego funkcjonowania, groziło niechybną śmiercią. Maleńka sarenka została przewieziona przez strażników do Ośrodka Pomocy Dzikim Zwierzętom w Chęcinach, gdzie od razu została objęta opieką.